Verslag wedstrijd - 18

16 april 2016

Tivoli VE1 - Waalre VE1 2-4

0-3 en 2-8! Dat waren de rust- en eindstand van de heenwedstrijd van de oranje cluboudsten tegen Waalre eerder dit seizoen. Een wedstrijd waarin werkelijk alles lukte en de grootste nederlaag voor het Waalrese veteranenteam ooit, kortom een memorabele wedstrijd. Vandaag waren zij natuurlijk uit op ultieme revanche en als de Tivolianen dat wilden voorkomen zou er beter gespeeld moeten worden dan vorige week. Vandaag stond er een debutant onder de lat; Axel was bereid gevonden om de Waalresen van doelpunten te weerhouden. Opvallend waren ook de bankzitters, namelijk Robert, Hakan en Rick. Helaas voor onze debutant kenden de Tivolianen een wel erg beroerde start, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat Waalre de eerste twintig minuten wel sterk speelden. Hoewel Tivoli middels counters ook zo nu en dan zich aan het front meldde, was het vooral Waalre dat doel trof. Na goals in de vierde, elfde en vijftiende minuut leek de wedstrijd eigenlijk al gespeeld en de eerste “supporter” droop alweer af. Ware het niet dat er het een en ander werd omgezet en Tivoli beter in de wedstrijd kwam. De nodige corners stichtten niet het gewenste gevaar en de creatieve impulsen van het aanvalsduo liet in de eerste twintig minuten ook te wensen over. Na 23 minuten volgde een razendsnelle counter van Waalre over rechts, de buitenspeler twijfelde geen moment en ramde de bal op mooie wijze binnenkant paal tegen de touwen. De rust naderde, beide elftallen werden gelijkwaardiger, dus waarschijnlijk stond ons een mooie tweede helft te wachten. Tivoli kwam veel sterker uit de kleedkamer dan in de eerste helft. Naarmate de wedstrijd vorderde verplaatste het spel zich langzaam maar zeker richting de Waalrese helft. Het gevolg was wel dat het veld vrij groot werd, wat vooral de verdiensten was van de Waalrese razendsnelle buitenspelers. De Tivolianen kregen het middenveld wel in handen, dus een aanvalsregen volgde. De aansluitingstreffer liet wat lang op zich wachten, waardoor het nooit meer echt spannend werd. Kortom, er werd op de deur gebonkt, maar Waalre deed vooralsnog nog niet open. Dit veranderde een kwartier voor tijd. Uit een corner wist de doelman in eerste en tweede instantie nog redding te brengen, maar daarna was het Robert die de tweede week op rij het net wist te vinden: 1-4. Snel werd de bal naar de aftrap gebracht en de jacht ging verder. De mooiste aanval en het daaruit voorkomende doelpunt volgde drie minuten voor tijd. Een schitterende combinatie over verschillende schijven, waarbij meerdere Tivolianen de trekker konden overhalen, eindigde uiteindelijk via Hakan bij Arno. Op drie meter van het doel tikte hij binnen en konden de verdedigers weer uit het Waalrese bos komen: 2-4. Enkele minuten later floot de scheidsrechter vandaag voor het laatst. Een nederlaag die misschien iets te geflatteerd was, zeker gezien de tweede helft. Maar ach, gelet op Europese normen zouden de Tivolianen met 2-8 en 2-4 wel de volgende ronde bereiken. April is alweer over de helft en nu volgt alleen nog een dubbele confrontatie met Braakhuizen, alvorens de zomerstop zich aandient. De eerste horde: Braakhuizen C uit. De webryder, Marc van Hout